غرفه سازي نمايشگاه،طراحي لوگو،طراحي کاتالوگ،مدل سازي سه بعدي

چرا مدل سازی سه بعدی ؟

زيرا 2 بُعد كافي نيست : اگر به اين نتيجه رسيده ايد كه انواع و اقسام كاتالوگهای رنگي؛ عكس ها؛ اسلايدها و خلاصه رسانه های 2 بعدی همچنان قادر به معرفی و نمايش تمامی عملكرد و ويژگيهای كالا و محصول و خدمات شما نيست؛ زمان آن رسيده است تا سومين بعد را هم وارد كار نمائيد و از روشهای سه بعدی برای معرفی كامل كالا و محصولات و خدمات خود استفاده نمائيد.

در مدل سازی سه بعدی ما قادريم تمامی خصوصيات و جزييات كالا و محصول شما را با هر سطح از پيچيدگي توسط كامپيوتر مدلسازی؛ شبيه سازی و بازسازی نمائيم. به بيان ديگر هر چه را شما بتوانيد بسازید ما ميتوانيم به شكل مدل سازی سه بعدی كامپيوتری مدل سازی نمائيم. و از آن فراتر هر چه زماني موجود بوده و ديگر موجود نيست ما ميتوانيم بر اساس اطلاعاتي كه شما در اختيار قرار ميدهيد بازسازی نمائيم. حتي از اين هم فراتر هر چه را شما هنوز نساخته ايد اما طرح يا نقشه اي از آن داريد ما قادريم برایتان توسط كامپيوتر پيش سازی نمائيم !

آيا سه بعد «ثابت» كافي است ؟ اگر با وارد نمودن سومين بعد طراحی به جريان معرفی كالا و خدمات؛ همچنان نكاتي از موضوع ناگفته و پنهان باقي ميماند (مثل عملكرد اجزاي متحرك) آن وقت بايد بعد چهارم طراحی يا "عامل حركت" را نيز وارد گود نمائيد. عامل حركت مبتني بر مدل سازی سه بعدی بوده و به شكل انيميشن خطي ساده و انيميشن قابل كنترل (اينتراكتيو با استفاده از تكنيكهای واقعيت مجازی يا VRML) در اختيار شما میباشد.

چگونه بهترین کاتالوگ را طراحی کنیم؟

طراحی کاتالوگ یکی از مهمترین و شاید به نوعی سخت ترین قسمت طراحی است . قسمتی که نقطه ضعف ها و ناکارآمدی هر طراحی را بخوبی برای اهل فن آشکار میسازد ..

طراحی کاتالوگ دارای یک فوندانسیون تغریبا نا محسوس است. گاهی یک کاتالوگ بسیار نا ملموس و بلا استفاده است، چرا که در آن هیچ فوندانسیون یا اصطلاحا قالبی در نظر گرفته نشده  .

کسی که یک کاتالوگ را بررسی میکند میبایستی پس از یک نگاه کوتاه قالب کاتالوگ در ذهنش مشخص شود، فرضا مشتری با یک نگاه کوتا متوجه میشود که اطلاعات فنی مورد نیاز خود را در یک کادر قرمز رنگ در گوشه سمت راست صفحات میتواند پیدا کند.

با تجربه و دیدی تیزبینانه میتوان همه نکاتی را که میبایستی در طراحی یک کاتالوگ زیبا و در عین حال ساده در کنار هم داشت.

طراحي کاتالوگ و طراحی بروشور

کالانما يا کاتالوگ کتابچه و يا راهنماي معرفي کليات کالا، خدمات، امکانات و... مي‌باشد که از طرف توليد کننده و يا ارائه دهنده به مصرف کننده و يا مشتري براي معرفي کلي کالا يا خدمات ارائه مي‌شود.

در اين راهنما بيشتر به جنبه تجاري، بازاريابي و جذب مخاطب توجه مي‌شود (بر عکس بروشور که بيشتر به جزئيات و اطلاعات فني و نحوه استفاده مي‌پردازد)

بروشور

بروشور کتابچه و يا راهنماي معرفي جزئيات کالا، خدمات، امکانات و... مي‌باشد که از طرف توليد کننده و يا ارائه دهنده به مصرف کننده و يا مشتري براي معرفي دقيق و راهنمايي در استفاده ارائه مي‌گردد.

به طور مثال: يک کارخانه دارو سازي براي معرفي محصولات خود کاتالوگ محصولات را (معمولا با برجسته نمايي در تاثير گذاري) براي پزشک‌ها و داروخانه‌ها ارسال مي‌نمايد. و همين توليد کننده بروشور هر محصول را براي معرفي نحوه استفاده، معرفي ممنوعيت‌هاي استفاده در موارد خاص و همين طور عوارض جانبي، راه‌هاي درمان در صورت استفاده نادرست و... در بسته بندي هر محصول قرار مي‌دهد.

در کاتالوگ‌ها عموما از تصاوير و طراحي‌هاي جذاب جهت معرفي بهتر استفاده مي‌شود.

در بروشور‌ها معمولا علاوه بر تصاوير از نقشه شماتتيک کالا هم استفاده مي‌شود.

در ايران معمولا به اشتباه تمامي راهنما‌هايي را که به صورت کتابچه و يا با کيفيت کاغذ و چاپ مناسب تهيه شده باشند را کاتالوگ مي‌نامند و تمامي راهنماهايي را که به صورت يک برگي و يا چند لتي، که با استفاده از کاغذ‌هاي نازک تر تهيه شده باشند را بدون توجه به محتواي آن بروشور مي‌نامند.

عكاسي صنعتي كه دنيا را تغيير داد :

عکاسی صنعتی

 در روزهاي ابتدايي مارس 1765 ميلادي ژوزف نيسفور نيپس در سئونه لوآر فرانسه به دنيا آمد. وي مخترع عکاسی صنعتی  نخستين عکاس جهان و پدر عکاسی صنعتی نوين است. نخستين عکس ثبت شده، توسط او عکسبرداري شده و سهم بسزايي در پيشرفت تاريخ عکاسی صنعتی داشته است. از اين رو در گاهشمار اين روز تاريخچه عکاسی صنعتی در جهان را مرور مي کنيم.

    آلبرتوس ماگنوس در قرن سيزدهم ميلادي، نيترات نقره و ژرژ فابريسيوس، نقره کلريد را کشف کرد. و دانيل باربارو در سال ۱۵۶۸م، نحوه عملکرد ديافراگم و کارکرد عدسي در دوربين تاريکخانه اي را شرح داد. ويلهلم هومبرگ در سال ۱۶۹۴م توضيح داد که نور چگونه برخي از مواد شيميايي را تاريک مي کند و در سال ۱۸۰۲م توماس وجوود انگليسي توانست روي سطح هاي حساس شده با نيترات نقره، تصوير شفافي به دست آورد. اولين تصوير ليتوگرافي نوري در سال ۱۸۲۲م توسط مخترع فرانسوي، ژوزف نيسفور نيپس توليد شد؛ اما در هنگام رونوشت برداري از بين رفت. اما نيپس در سال ۱۸۲۶م توانست عکسي دائمي از طبيعت خلق کند. ولي زمان نوردهي اين عکس هشت ساعت بود که زمان بسيار درازي است و مشکل ديگر هم اين بود که تصوير، نگاتيو بود؛ يعني هرچه سفيد بود را سياه و هرچه سياه بود را سفيد نشان مي داد.

    به همين دليل، او به دنبال يافتن فرآيند بهتري بود و با همکاري لوئي داگر، آزمايش هايي را بر ترکيبات نقره براساس يافته هاي يوهان هاينريش شولتز در سال ۱۸۱۶م انجام دادند؛ در آن سال شولتز مشاهده کرد که مخلوطي از نيترات نقره و گچ در مقابل نور، تيره مي شوند. نيپس در سال ۱۸۳۳م درگذشت؛ ولي داگر در سال ۱۸۳۷م توانست روش «داگرئوتايپ» را اختراع کند. داگرئوتايپ به اين گونه بود که به صفحه اي نقره اي مدتي بخار يد داده تا نسبت به نور حساس شود، سپس آن را درون يک دوربين جعبه اي گذاشته و با برداشتن عدسي حدود ۱۵ تا ۳۰ دقيقه نور از شئ مورد نظر به صفحه نقره اي تابانده مي شد. براي ظهور تصوير، صفحه را در محلول جيوه با حرارت ۶۵ درجه قرار مي دادند تا با چسبيدن ذرات نقره و جيوه، عکس به وجود آيد؛ سپس صفحه را در آب سرد فرو مي بردند تا سطح آن پايدار گردد، درنهايت، صفحه را در آب نمک (سديم کلريد) قرار داده و تصوير ظاهر مي شد. يکي از مشکلات روش داگرئوتايپ اين بود که فقط مي شد يک نسخه پوزيتيو يا مثبت (عکس دائمي) از سوژه ثبت کرد. در سال ۱۸۳۵م، چند ماه پس از اينکه نتيجه آزمايش هاي لوئي داگر اعلام شد، شيميدان انگليسي، هنري فاکس تالبوت گزارشي از روند عکاسي خود که آن را «طراحي نوري» ناميده بود، منتشر کرد؛ تالبوت اين روش را در سال ۱۸۳۵م ابداع کرده بود اما آن را مخفي نگه داشت و روش خود را کامل و در سال ۱۸۴۰م با عنوان «کالوتايپ» معرفي کرد.

    وي در اين روش، به جاي استفاده از صفحات فلزي، از کاغذ حساس شده به نيترات نقره با ترکيبي از سديم کلريد و اسيد گاليک استفاده کرد. کاغذ حساس شده به مدت دو دقيقه نوردهي مي شد و پس از آن يک تصوير پنهان به وجود مي آمد که آن را با استفاده از پتاسيم يد و سديم سولفات به صورت نگاتيو (منفي) در اندازه هاي کوچک تر ثبت مي کرد. سپس با استفاده از آن مي شد نسخه هاي دائمي فراواني در اندازه هاي مختلف تهيه کرد؛ تا پيش از اين عکاسان مجبور بودند صفحه حساس را به اندازه شئ مورد نظر بسازند و امکان تغيير در اندازه وجود نداشت. تا سال ۱۸۶۰م، روش داگرئوتايپ به کلي منسوخ شد و عکاسی صنعتی مبتني بر نسخه هاي نگاتيو و پوزيتيو جايگزين آن شد. در سال ۱۸۳۹م، جان هرشل با استفاده از سديم تيو سولفات روشي را براي تهيه نسخه نگاتيو روي شيشه ابداع کرد که به مرور جايگزين نگاتيوهاي کاغذي شد.

 تئوري عکس رنگي «سه رنگ» توسط جيمز کلرک ماکسول فيزيکدان انگليسي در سال ۱۸۵۵م پيشنهاد شد. بر پايه نظريه او، نور مرئي از سه رنگ اساسي قرمز، سبز و آبي تشکيل شده است. پس فيلمي از سه لايه ساخت که هر لايه آن نسبت به يکي از سه رنگ هاي اوليه حساس بود و به اين ترتيب، توانست نخستين عکس رنگي را در سال ۱۸۶۱م به ثبت برساند. بالاخره در سال ۱۸۷۴م، يک شرکت انگليسي اولين شيشه هاي خشک عکاسی صنعتی را به بازار عرضه کرد و عکاسی صنعتی جنبه عملي به خود گرفت. اما حمل و نقل مقدار زيادي شيشه، از لحاظ سنگيني و شکنندگي، يکي از مشکلات پيش رو بود تا اينکه در سال ۱۸۷۱م ريچارد مادوکس، فيزيکدان و عکاس انگليسي با ابداع فيلم عکاسي ژلاتيني، زمان عکسبرداري را کوتاه کرد و جابه جايي فيلم هاي عکاسی صنعتی را نيز راحت كرد که نقطه عطفي در تاريخ عکاسی صنعتی محسوب مي شود. جورج ايستمن آمريکايي در سال ۱۸۸۴م، فيلم رول را که فيلمي از جنس پلاستيک آغشته به امولسيون ژلاتيني است، ابداع کرد و با ساخت دوربين جعبه اي در سال ۱۸۸۸م، عکاسی صنعتی را براي مردم عادي مقرون به صرفه نمود و تحول مهمي در عکاسی صنعتی ايجاد کرد؛ شعار تبليغاتي کمپاني کداک براي دوربين هايش چنين بود که: «شما دکمه را فشار دهيد، بقيه اش را ما انجام مي دهيم.» در نوامبر ۱۹۴۸م، ادوين لند نوعي دوربين آنالوگ ظهور فيلم فوري موسوم به دوربين پولارويد را اختراع کرد که بلافاصله پس از عکسبرداري، نسخه چاپ شده عکس را پرينت مي کرد و عکس گرفته شده يک دقيقه بعد و در مدل هاي جديد تر تا چند ثانيه بعد، قابل رويت بود.

    تصاوير ديجيتال در دهه ۱۹۶۰م و در جريان پياده کردن انسان در ماه، تکامل پيدا کرد. دستگاه هاي گيرنده امواج آنالوگ، اطلاعاتي را که درمورد عکس از فضا ارسال مي شد، بسيار دشوار دريافت مي کردند. با ديجيتاليزه شدن سيگنال ها و تقويت آنها، پارازيت ها حذف شدند و تصاوير واضح به دست آمد.

نکاتی در غرفه سازي نمايشگاه

1.ايده خلاقانه محور  غرفه سازي نمايشگاه است.

ايده خلاقانه فرآيند پيچيده‍اي دارد و ايده‌يابي داراي روش‍هايي است که به مطالعه نياز دارد. طرح بايد مخاطب را در غرفه نمایشگاهی نگه دارد وپاسخگوي افکار و احساساتش باشد.

بايد دانست کارفرما چه هدفي دارد و روي آن تمرکز کرد که به طور حتم به يافتن ايده‌هاي ناب مي‌انجامد. البته بايد با حساسيت و دقتي بيش از کارفرما اين کار را انجام داد و خواسته هايش را به سوي اهداف جديد هدايت کرد. يکي از هنرهاي غرفه سازي نمايشگاه  بايد همين باشد که با حساسيتي که دارد به سرعت درک کند چه خواسته‍هايي سره و چه چيزهايي ناسره‌اند. براي درک اين نکات بايد مدت زيادي تحقيق کرد و با خدمات و محصولات به نمايش درآمده، فرآيند کار، يا هر چيز مشابه ديگر در مجموعه کارفرما سروکار يافت.

2. جزييات در غرفه نمایشگاهی به خوبي ديده مي‍شوند.

نمی شود غرفه نمایشگاهی را همين جوري طراحي کرد، مخاطب آنقدر به اشيا نزديک مي‍شود که تمام سهل‌انگاري‌ها را مي‌بيند، بنابراين طرح بايد به گونه‌اي ياشد که بيننده نتواند اتصالات را بفهمد، يا اگر فهميد، خيال کند يک اتصال حرفه‌اي ديده است. خلاقيت فقط در سيرکولاسيون نيست بلکه در تمام جنبه‌هاي غرفه نمایشگاهی بايد احساس شود.

3.در نمايش يک چيز معمولي نبايد غلو شود.

گاه کيفيت محصولات کارفرما بسيار پايين‍تر از حد انتظار است، در اين حالت‌ها بهتر است به شکل مودبانه از او خواسته شود که نمونه‌هاي بهتري را در اختيار بگذارد و اگر نمونه بهتري در دست ندارد، يا محصولش کيفيت پايين دارد بايد او را از اجاره غرفه نمایشگاهی منصرف کرد. البته پل‍هاي پشت سر را نبايد خراب کرد!

4. گاه سکوت و خلوت بهتر است.

روش‍هاي طراحي ميني‌مال گاه چنان آرامشي در مخاطب ايجاد مي‍کند که چاره‍اي جز ايستادن در غرفه نمایشگاهی ندارد. نمايشگاه‍ها اغلب مکان‍هايي پرآشوب و هياهو با رنگ‍ها و نورهاي گوناگون‍اند که بيينده را عصبي مي‌کنند. طراح بهتر است خود را جاي مخاطب بگذارد.

5.  غرفه سازي نمايشگاه چابکي مي‌خواهد

طرح غرفه نمایشگاهی مثل جرقه است، مثل طرح پوستر. غرفه نمایشگاهی کارزار طراحي است و تنها از عهده افراد چابک و حساس برمي‌آيد. افراد فاقد اين ويژگي‌ها  غرفه سازي نمايشگاه  را فراموش کنند.

6.ديدن تصوير سودمند است.

ديدن تصوير به ويژه هنگام خلق ايده بسيار موثر است. در مواقعي که طراح، غرفه‌اي در دست طراحي ندارد مي‌تواند به بازديد نمايشگاه‌ها برود، مجله‌ها را ورق بزند، يادداشت بردارد، فيلم ببينيد، استراحت کند و کروکي بزند.

شرکت کنیم ؟؟؟ یا نکنیم؟؟

بالا رفتن هزینه های ساخت و ساز نمایشگاهی و اجاره فضاهای نمایشگاهی تنها باعث کم شدن شرکت کنندگانی که هر ساله پررنگ تراز سال قبل در نمایشگاه حضور پیدا میکردند تنها آسیبی نیست که به نمایشگاههای مختلف از جمله نمایشگاه بین المللی خورده است به نظر نویسنده بزرگترین ضربه برگزاری نمایشگاههایی است که پر شده اند از شرکت کنندگانی که حضور دارند که فقط، داشته باشند!!!....

چهره یکسان اکثر غرفه ها در نا خودآگاه بازدید کنندگان تاثیر خواهد گذاشت و به مرور از تعداد آنها کم خواهد کرد.

این آسیب متوجه چه کسانی خواهد شد؟

1-      شرکت کنندگان؟

2-      بازدید کنندگان؟

3-      سازندگان؟

4-      و یا دولت و بخش صادرات و تولید داخلی؟

و باز از دید نویسنده این آسیب متوجه تک تک نامبرده شدگان خواهد بود. امیدواریم مسئولین با نظر ویژه به این بخش و حمایت بیش از پیش گامی مثبت بردارند.

ابداع و نو آوری با وضعیتی دشوار

در وضعیت کنونی حضور فرمالیته اغلب شرکت کنندگان و رغابت بالایی که در میان سازندگان غرفه های نمایشگاهی وجود دارد ابداع و نو آوری با حداقل هزینه هنری است که البته کار دوستان و طراحانی که پیش از این سری به گوگل میزدند تا از نمونه های خارجی کپی برداری کنند را سخت کرده است، و اینجاست که فکر برتر و ابداع حتی با شرایط سخت مثل همیشه برنده خواهد بود.

طراحی غرفه های نمايشگاهی مختص افراد با تجربه در زمينه غرفه سازی و آشنا به مقررات نمايشگاهی می باشد. متأسفانه طراحی غرفه های نمايشگاهی به افراد کم تجربه به دلایل مختلف واگذار می گردد. که این مسئله در روند و حضور افراد در نمایشگاه اثر گذار بوده است باید به خاطر داشت که حضور در نمايشگاه یک استرادژی مهم در بازاریابی می باشد.

زيرا با برگزاری نمايشگاه شرکت ها و افراد مختلف به تبادل اطلاعات در مورد محصولات و بروشور کاری می پردازند. که البته باید شرکت ها طرح های غرفه خود را به افراد متخصص، خالق و هنرمند به طراحی غرفه های نمايشگاهی بپردازند. ظاهر غرفه در نگاه اول برای مشتری مهم و گویا وضعیت شرکت غرفه دار می باشد.

 عکاسی در ایران

صنعت  عکاسی برروی کاغذ حساس در سال ۱۸۳۹ میلادی بوجود آمد و در سال ۱۸۴۱ میلادی پلاکهای شیشه برای عکاسی اختراع گردید و از قرائن موجود این اختراعات و همه انواع وسائل عکسبرداری دو تا سه سال پس از اینکه به بازار می‌آمد بطور هدیه بدست پادشاه ایران می‌رسید

با اطلاعاتی که از کتاب مقالات گوناگون تالیف دکتر خلیل خان اعلم الدوله ثقفی از یادداشتهای ریشار خان اولین  عکاسی که اعتماد السلطنه از او نام برده حاصل می‌شود این است که اولین عکسبرداری برروی صفحه نقره در سال ۱۲۶۰ هجری قمری در تبریز، زمانی که ناصرالدین میرزا ولیعهد بود انجام شده‌است. این دو دستگاه دوربین داگروتیپ یکی اهدایی از طرف ملکه انگلیس و دیگری هدیه امپراطور روسیه بودند

دوره ناصری را باید دوره شکوفایی  عکاسی در دوران قاجار یا ایران قرن نوزدهم میلادی دانست. ناصرالدین شاه که خود اهل ذوق و هنر بود به  عکاسی علاقمند گردید و بر توسعه این فعالیت در درون دربار همت گماشت. وی با تأسیس عکاسخانه کاخ گلستان و نیز تشویق و حمایت عکاسان، توانست تصاویر و یا به عبارتی اسناد هنری و تاریخی گرانبهایی از ایران آن روز را ثبت نماید.

هرچند که فعالیت وی به درون دربار و تربیت عکاسان درباری محدود گردید ولی تأسیس رشته عکاسی در مدرسه مبارکه دارالفنون، نشان از اهتمام او به این امر دارد. ناصرالدین شاه به  عکاسی علاقمند شد و آن را نزد کارلیان فرا گرفت. از آن پس شاه برای انجام کارهای  عکاسی اش و احداث تاریکخانه برای ظهور، چاپ و تهیه شیشه‌های حساس، حیاط وعمارتی از ساختمانهای سلطنتی را به عکاسخانه درباراختصاص داد و اینگونه بود که عکاسخانه مبارکه بنیاد یافت. یادداشتها و مدارک برجای مانده در کاخ گلستان، حاکی از آن است که ناصرالدین شاه با ظهور فیلم و چاپ عکس آشنا بوده و از طرفی دستخط و توضیحات وی در حاشیه بسیاری از عکسها و عبارت معروف ‹‹خودمان انداختیم›› نشان از فعالیت  عکاسی  او دارد. شاه برای اینکه عکاسخانه مدیرمسئولی هم پیداکند آقارضاخان پسرمیرزااسماعیل، پیشخدمت سلام وبرادر علی نقی حکیم الممالک را که ازمحرمان نزدیکان شاه بود وبنا به امرشاه فن  عکاسی را نزد کارلیان به خوبی یادگرفته بود عکاسباشی و مدیرعکاسخانه مبارکه همایونی کرده، به این فن جدید صورت جدی و رسمی داد و از این پس ازهمه اردوکشی‌ها، ییلاق‌ها، سفرها، مراسم سلام، اسب دوانی‌ها و شهرها و طبقات مختلف مردم و رجال عکس‌های فراوان متعدد گرفته درآلبومها قرارداده شد ودرآلبوم خانه سلطنتی درکاخ گلستان در شمس العماره گرد آمد.

باید خاطر نشان ساخت که نمونه عکسهای دوره محمدشاه را نباید با صنعت  عکاسی مرسوم امروز یکی دانست، زیرا صنعت  عکاسی فتوگرافی در سال ۱۲۶۵ هجری قمری ۱۸۴۹ میلادی اختراع شده‌است یعنی یک سال بعد از فوت آن پادشاه، و آنچه در عهد محمدشاه وجود داشت و ریشار خان عمل می‌کرد دستگاه داگرئوتیپ بود که در سال ۱۸۳۹ میلادی به وجود آمده بود.

تصاویری که از ابنیه و عمارات آن دوران به جا مانده، برای مطالعات ایران عهد قاجار ارزشی مستند دارد و در ضمن اطلاعاتی از نظام حکومتی آن دوره را فراهم می‌کند.

عکاسان دوره قاجار را سه دسته تشکیل می‌دادند:

عکاسانی که برای مؤسسات کاوش‌های علمی و جغرافیایی اروپایی کار می‌کردند

عکاسان بومی که برای سرگرمی به  عکاسی می‌پرداختند

چگونه لوگو طراحی می شود؟

در طراحی لوگو آیتم های مختلفی درگیر است و شناخت فعالیت سازمان یا شركت اولین مرحله كار است، پس از شناخت دقیق توانایی ها و حوزه فعالیت یك شركت و نیاز و نظر كارفرما یكی از مدل های طراحی لوگو انتخاب می شود.

همواره فرایند طراحی نشانه از اتود زدن روی كاغذ شطرنجی و مفهوم گرایی روی المانها و سمبل نگاری آغاز می شود و فقط رنگ سیاه و سفید قالب اصلی كار را تشكیل می دهد. لوگوهایی كه از ابتدا بصورت رنگی و یا توسط نرم افزار های طراحی پیاده سازی می شوند معمولا در ارایه مفهوم ناتوان تر هستند.

پس از طراحی چند اتود لوگو و دریافت نظرات كارشناسی تیم طراحی لوگو حرفه ای ، چند اتود انتخاب شده و روتوش می شوند و جهت دریافت نظر كارفرما ارایه می شوند و در نهایت پس از ادیت و ویرایش اتود ها رنگ آمیزی روانشناسی شده و دیحیتال شده و تحویل میگردند.