غرفه سازي نمايشگاه،طراحي لوگو،طراحي کاتالوگ،مدل سازي سه بعدي

عكاسي صنعتي كه دنيا را تغيير داد : عکاسی صنعتی  در روزهاي ابتدايي مارس 1765 ميلادي ژوزف نيسفور نيپس در سئونه لوآر فرانسه به دنيا آمد. وي مخترع عکاسی صنعتی  نخستين عکاس جهان و پدر عکاسی صنعتی نوين است. نخستين عکس ثبت شده، توسط او عکسبرداري شده و سهم بسزايي در پيشرفت تاريخ عکاسی صنعتی داشته است. از اين رو در گاهشمار اين روز تاريخچه عکاسی صنعتی در جهان را مرور مي کنيم.     آلبرتوس ماگنوس در قرن سيزدهم ميلادي، نيترات نقره و ژرژ فابريسيوس، نقره کلريد را کشف کرد. و دانيل باربارو در سال ۱۵۶۸م، نحوه عملکرد ديافراگم و کارکرد عدسي در دوربين تاريکخانه اي را شرح داد. ويلهلم هومبرگ در سال ۱۶۹۴م توضيح داد که نور چگونه برخي از مواد شيميايي را تاريک مي کند و در سال ۱۸۰۲م توماس وجوود انگليسي توانست روي سطح هاي حساس شده با نيترات نقره، تصوير شفافي به دست آورد. اولين تصوير ليتوگرافي نوري در سال ۱۸۲۲م توسط مخترع فرانسوي، ژوزف نيسفور نيپس توليد شد؛ اما در هنگام رونوشت برداري از بين رفت. اما نيپس در سال ۱۸۲۶م توانست عکسي دائمي از طبيعت خلق کند. ولي زمان نوردهي اين عکس هشت ساعت بود که زمان بسيار درازي است و مشکل ديگر هم اين بود که تصوير، نگاتيو بود؛ يعني هرچه سفيد بود را سياه و هرچه سياه بود را سفيد نشان مي داد.     به همين دليل، او به دنبال يافتن فرآيند بهتري بود و با همکاري لوئي داگر، آزمايش هايي را بر ترکيبات نقره براساس يافته هاي يوهان هاينريش شولتز در سال ۱۸۱۶م انجام دادند؛ در آن سال شولتز مشاهده کرد که مخلوطي از نيترات نقره و گچ در مقابل نور، تيره مي شوند. نيپس در سال ۱۸۳۳م درگذشت؛ ولي داگر در سال ۱۸۳۷م توانست روش «داگرئوتايپ» را اختراع کند. داگرئوتايپ به اين گونه بود که به صفحه اي نقره اي مدتي بخار يد داده تا نسبت به نور حساس شود، سپس آن را درون يک دوربين جعبه اي گذاشته و با برداشتن عدسي حدود ۱۵ تا ۳۰ دقيقه نور از شئ مورد نظر به صفحه نقره اي تابانده مي شد. براي ظهور تصوير، صفحه را در محلول جيوه با حرارت ۶۵ درجه قرار مي دادند تا با چسبيدن ذرات نقره و جيوه، عکس به وجود آيد؛ سپس صفحه را در آب سرد فرو مي بردند تا سطح آن پايدار گردد، درنهايت، صفحه را در آب نمک (سديم کل,عکاسی صنعتی ...ادامه مطلب

 عکاسی در ایران صنعت  عکاسی برروی کاغذ حساس در سال ۱۸۳۹ میلادی بوجود آمد و در سال ۱۸۴۱ میلادی پلاکهای شیشه برای عکاسی اختراع گردید و از قرائن موجود این اختراعات و همه انواع وسائل عکسبرداری دو تا سه سال پس از اینکه به بازار می‌آمد بطور هدیه بدست پادشاه ایران می‌رسید با اطلاعاتی که از کتاب مقالات گوناگون تالیف دکتر خلیل خان اعلم الدوله ثقفی از یادداشتهای ریشار خان اولین  عکاسی که اعتماد السلطنه از او نام برده حاصل می‌شود این است که اولین عکسبرداری برروی صفحه نقره در سال ۱۲۶۰ هجری قمری در تبریز، زمانی که ناصرالدین میرزا ولیعهد بود انجام شده‌است. این دو دستگاه دوربین داگروتیپ یکی اهدایی از طرف ملکه انگلیس و دیگری هدیه امپراطور روسیه بودند دوره ناصری را باید دوره شکوفایی  عکاسی در دوران قاجار یا ایران قرن نوزدهم میلادی دانست. ناصرالدین شاه که خود اهل ذوق و هنر بود به  عکاسی علاقمند گردید و بر توسعه این فعالیت در درون دربار همت گماشت. وی با تأسیس عکاسخانه کاخ گلستان و نیز تشویق و حمایت عکاسان، توانست تصاویر و یا به عبارتی اسناد هنری و تاریخی گرانبهایی از ایران آن روز را ثبت نماید. هرچند که فعالیت وی به درون دربار و تربیت عکاسان درباری محدود گردید ولی تأسیس رشته عکاسی در مدرسه مبارکه دارالفنون، نشان از اهتمام او به این امر دارد. ناصرالدین شاه به  عکاسی علاقمند شد و آن را نزد کارلیان فرا گرفت. از آن پس شاه برای انجام کارهای  عکاسی اش و احداث تاریکخانه برای ظهور، چاپ و تهیه شیشه‌های حساس، حیاط وعمارتی از ساختمانهای سلطنتی را به عکاسخانه درباراختصاص داد و اینگونه بود که عکاسخانه مبارکه بنیاد یافت. یادداشتها و مدارک برجای مانده در کاخ گلستان، حاکی از آن است که ناصرالدین شاه با ظهور فیلم و چاپ عکس آشنا بوده و از طرفی دستخط و توضیحات وی در حاشیه بسیاری از عکسها و عبارت معروف ‹‹خودمان انداختیم›› نشان از فعالیت  عکاسی  او دارد. شاه برای اینکه عکاسخانه مدیرمسئولی هم پیداکند آقارضاخان پسرمیرزااسماعیل، پیشخدمت سلام وبرادر علی نقی حکیم الممالک را که ازمحرمان نزدیکان شاه بود وبن,عکاسی ...ادامه مطلب